Techniki gry na bongosach oraz strojenie bębnów

chrish

Tradycyjnie, bongosy trzyma się pomiędzy kolanami. Macho umiejscowiony jest na zgięciu kolana natomiast hembra opiera się na łydce tak jak na obrazku:

Większość praworęcznych graczy trzyma macho z lewej strony, wyżej od hembry, ponieważ podstawowe rytmy "martillo" skupiają się na macho. Leworęczni mogą ustawić bębny tak jak dla nich najwygodniej.

Zawsze uderzaj bęben opuszkiem palca, nigdy kostkami znajdującymi się za nimi. Uderzanie kością sprawi, że dźwięk będzie głośniejszy na początku, jednak uszkodzisz rękę grając tak, narażasz się również na artretyzm! Ćwicz uderzanie za pomocą opuszków, używając energicznego ruchu nadgarstka, uzyskasz wtedy wyraźny, głośny dźwięk, którego szukasz.

Możesz użyć różnych części dłoni do tłumienia bębna aby uzysKać inne dźwięki.Poprzez trzymanie całej dłoni lub palców na poszczególnych częściach membrany (eksperymentując z siłą nacisku) otrzymasz szeroką paletę dźwięków uderzając drugą ręką. Możesz nawet podnieść strój bębna poprzez mocne naciśnięcie środka bębna czubkiem kciuka lub palca środkowego.

<center>_________________________________________________________</center>

MARTILLO

W kubańskiej tradycji podstawowym rytmem jest martillo (metrum 4/4), podczas grania do złudzenia przypomina stukanie kopytami. Grający zazwyczaj improwizują, jednak improwiazcja najczęściej jest oparta o strukturę i feeling tradycyjnych rytmów takich jak martillo. Jeden z podstawowych rytmów liczy się mniej więcej tak "RAZ i dwa i trzy i CZTERY i", z akcentami na raz i cztery.

[link widoczny dla zalogowanych] znajdziecie mp3 podstawowego martillo, na początku powoli, później coraz szybciej, z dodanymi wariacjami.

Zaczynając od "i" przed raz (ósemka poprzedza pierwsze uderzenie w takcie) lewa ręka uderza środek macho miękką nasadą kciuka, tak jak na obrazku

Trzymaj lewą rękę dociśniętą do membrany by stłumić następne uderzenie. Wtedy na "RAZ" (pierwsza nuta w takcie) prawa ręka uderza bardzo blisko krawędzi macho opuszkami dwóch lub trzech palców, tak jak poniżej:

Uderz, robiąc wyraźny akcent. Następnie, na "i" (po raz) cofnij lewą rękę i uderz w górny brzeg macho (mniej ostro) twoimi opuszkami:

Na "dwa" prawa ręka uderza macho opuszkami. Możesz zmieniać ton poprzez uderzenie w różne części membrany.

Na następne "i" uderz jak za pierwszym razem, przyciskając środek bębna nasadą kciuka

na "trzy" uderz jak przy "RAZ" tylko bez akcentu

na "i" jest jak podczas "i" po raz

na "CZTERY" prawa ręka uderza środek hembry, mocno, czterema palcami.

Chcesz uzyskać ładne TUD z hembry, więc pozwól by twoje palce przyległy do membrany na chwile by wytłumić wszystkie harmoniczne wytworzone podczas uderzenia. Użyj najpierw wszystkich opuszków złączonych, dopóki nie dopracujesz mocnego, zdecydowanego uderzenia jednym palcem.

Następnie zacznij od kroku pierwszego "i" (przed raz). Pamiętaj aby liczyc głośno, kiedy grasz ten rytm. I pamiętaj... to tylko początek !

<center>_________________________________________________________</center>

STROJENIE BONGOSÓW

Strojenie bongosów jest kwestią zależna od preferencji poszczególnych muzyków. Wielu z nich stroją bębny w kwarcie, kwincie bądź oktawie.
Najprostszą drogą do przebrnięcia przez to jest nastrojenie macho bardzo wysoko, dopóki nie będzie wydawał zdecydowanego dźwięku nawet przy lekkim uderzeniu. Wtedy wystarczy nastroić hembrę, tak, aby podczas grania współgrała z macho.
Macho może wydawać niepokojący, skrzeczący dźwięk podczas, gdy nastroi się go dość wysoko. Jednak jest to normalny odgłos rozciągającej się membrany, która "umiejscawia" się we właściwym miejscu na bębnie. Jednak kiedy podczas bardzo wysokiego strojenia wszystkie śruby zaczną stawiać duży opór, będą mocno napięte - należy się zatrzymać na tym etapie. Dalsze strojenie może rozedrzeć naciąg.
Hembra nie potrzebuje tak mocnego naciągnięcia, więc zacznij od niskiego stroju i podciągaj go dopóki nie uzyskasz niskiego miłego tonu bez zbędnych przydźwięków.

Wielu ludzi radzi, by stroić bongosy w schemacie pokazanym poniżej:

Główną myślą tego schematu jest nastrojenie bębna tak, by naciąg był napinany bardziej równomiernie niż w przypadku strojenia bębna "na około".

UWAGA: Zawsze spuść strój bębna po grze! Macho może się rozedrzeć, jeśli jest pozostawiony w ciepłym miejscu, zwłaszcza jeśli stroiłeś go w chłodniejszym miejscu. Naciągi szybciej się rozciągną, jeśli nie będziesz ich luzował po każdym graniu (spowoduje to znaczny ubytek brzmieniowy)
Bęben będzie miał "dzwoniący" dźwiek jeśli nie jest nastrojony poprawnie, niektóre naciągi potrzebują też tłumienia, by zniwelować ten przydźwięk. Bongocerros nienawidzą słuchać dzwonienia wydobywającego się z ich bębnów, ponieważ na starych nagraniach bongosy zawsze mają bardzo suchy dźwięk. Jednak część tych "suchych" tonów została "wyprodukowana" przez wczesne technologie rejestracji dźwięku! Jednak by uniknąć denerwującego przydźwięku najpierw sprawdź czy bębny są dobrze nastrojone. Rozstrój je dopóki nie zaczną wydawać długiego, niskiego "bommmm" z dużym wybrzmieniem. Uderz naciąg w miejscach niedaleko śrub (zachowaj mniej więcej te same odległości przy każdej śrubie) zauważysz, że dźwięk jest innej wysokości przy każdej śrubie. Delikatnie podkręć każdą śrubę, przy której dźwięk był niższy od innych, tak aby po podkręceniu dźwięk przy każdej śrubie był taki sam. Kiedy strój jest taki sam, zacznij podkręcać śruby według schematu powyżej, zwracając uwagę aby dokręcać śruby o tyle samo stopni (najłatwiej stroić o ćwierć obrotu za każdym razem). To powinno zniwelować większość problemów ze strojeniem.
Niektóre naciągi w dalszym ciągu potrzebują tłumienia. W tym celu weź kilkucentymetrowy (niewielki) kawałek husteczki higienicznej bądź papieru toaletowego i przyklej go złożonego na pół na spód membrany. Poeksperymentuj z tym, aby zobaczyć jaki stopień tłumienia najbardziej ci odpowiada. Ostatecznie zauważysz, że denerwujący przydźwięk zniknął (możesz potrzebować do tego kilku kawałków papieru). Jeśli i to nie działa, musisz zaopatrzyć się w nowy naciąg.